నారదముని వ్యాకులచిత్తుడైన వ్యాసునికడకు వచ్చి భాగవతమును వ్రాయమని ఉపదేశించి, తన పూర్వజన్మ వృత్తాంతాన్ని చెప్తూ ఇట్లు చెప్పెను. తన పూర్వజన్మలో నారదుడు వేదవేత్తలకు సేవలుచేయుచూ జీవించెడి ఒక దాసీ పుత్రుని కుమారుడు [1.103]. ఆ సాధువులు బాలునిగా తను కూడా చేసిన సేవలకు మెచ్చి "ఈశ్వర రహస్యోదార విజ్ఞానము" ను [1.109] ఉపదేశించెను. తల్లి మరణించిన తరువాత "విష్ణుపదచింత యొనర్పఁగ" [1.119], పురములు, పట్టణంబులు, గ్రామంబులు, పల్లెలు దాటుకొని భయంకరారణ్యములగుండా ప్రయాణమును కొనసాగించెను [1.120-121]. ఒక రావి చెట్టు క్రింద కూర్చుని "పరమాత్మ స్వరూపు హరిం" చింతించెను [1.122]. అప్పుడు తన "తలఁపులో" భగవంతుదు సాక్షాత్కరించి అదృశ్యమయ్యెను [1.124]. లేచి "ఆతురుండునుంబోలె" (వ్యాధిగ్రస్తుని వలె) భగవంతునికొరకు వెదకుచున్న తనకు [1.124]: "కామ ముఖ షట్కము" పూర్తిగా నిర్మూలించుకొనలేని కుయోగులకు నేను కానరానని, నీ కోరిక కొనసాగుటకై క్షణకాలం నా స్వరూపాన్ని స్ఫురింపజేశానని [1.125] భగవంతుని వాణి వినిపించెను. అప్పుడు ఈ వచనములో చెప్పిన విధముగా నారదుడు చేసితినని చెప్పెను.