శుకుడు పరీక్షిత్తునకు ముక్తి మార్గమును తెలుపుతూ, యోగి అనుసరింపదగిన మార్గములను తెలిపి, ధారణ ఏవిధముగా చెయదగునో చెప్పెను. తదుపరి, మూఢముగా వేదమార్గముతో కర్మఫలసాధనకు యత్నించరాదని, "ఎంత దేహనిర్వహణంబు సిద్ధించు"నో అంతయే గైకొనవలెనని తెలిపి ఈ పద్యములో చెప్పిన విధముగా చెప్పెను. ఈ పద్యము ఈ క్రింది రెండు శ్లోకములకు పోతనగారు చేసిన తెలుగు అనువాదము.

सत्त्यां क्षितौ किं कशिपोः प्रयासैर्बाहौ स्वसिद्धे ह्युपबर्हणैः किम् ।
सत्यञ्जलौ किं पुरुधान्नपात्रया दिग्वल्कलादौ सति किं दुकूलैः ॥
चीराणि किं पथि न सन्ति दिशन्ति भिक्षां नैवाङ्घिपाः परभृतः सरितोऽप्यषुश्यन् ।
रुद्धा गुहाः किमजितोऽवति नोपसन्नान् कस्माद् भजन्ति कवयो धनदुर्मदान्धान् ॥

సత్త్యాం క్షితౌ కిం కశిపోః ప్రయాసైర్బాహౌ స్వసిద్ధే హ్యుపబర్హణైః కిమ్ |
సత్యఞ్జలౌ కిం పురుధాన్నపాత్ర్యా దిగ్వల్కలాదౌ సతి కిం దుకూలైః ||
చీరాణి కిం పథి న సన్తి దిశన్తి భిక్షాం నైవాఙ్ఘిపాః పరభృతః సరితోప్యశుష్యన్ |
రుద్ధా గుహాః కిమజితోవతి నోపసన్నాన్ కస్మాద్ భజన్తి కవయో ధనదుర్మదాన్ధాన్ ||