- పరీక్షిత్తు సింహాసనము దిగి నిలబడి యుండును. మంత్రి నిలబడి యుండును. పరీక్షిత్తు కుమారుడు జనమేజయుడు ఆవేశముతో కనిపించును.
- గౌరుడు నమస్కరించుచు ఒక మూలగా యుండి, నేలవైపు చూచును.
జనమేజయుడు:
ఏరా మునిబాలకా! మారాజ్యంలోనే ఉంటూ, రాజుగారినే శపించెదరా? ఎంత అహంకారము? తండ్రీ, ఆజ్ఞాపించండి, ఇప్పుడే వెళ్ళి ఆ మునిబాలకుని తల వేయి ముక్కలు జేసి, మీముందుంచెదను. నేనీ కోపమును తాళలేను.
జనమేజయుడు:
ఆజ్ఞాపించండి తండ్రీ! ఆజ్ఞాపించండి. ప్రజలకు పాలకులపై గౌరవమర్యాదలు లేకున్న దేశమేగతిపాలవును?
- కొద్ది క్షణాలపాటు నిశ్శబ్దము, రాజు ఏమీ మాట్లాడకుండును.
జనమేజయుడు:
మంత్రివర్యా! మీరైనా రాజుగారికి నచ్చచెప్పండి. ఆయన ఆజ్ఞను శిరసా వహించడానికి సిద్ధంగా ఉన్నాను.
జనమేజయుడు:
తండ్రీ, ఏమిటీ ఘోరము? ఒంటి కాలి స్థంభముతో ఒక గదిని కట్టించెదమా? మీ ఆయుస్సు కోసం ఆయుష్టోమం చేయిస్తాను. సర్పములనన్నింటిని నేను హతమార్చగలను.